Terechte inperking door de Hoge Raad
Belangrijke en m.i. zeer terechte inperking door de Hoge Raad van de mogelijkheid om in een lopende zaak een rechterswissel toe te passen. Een erkenning (ook) van de toenemende betekenis van de kracht van het gesproken t.o.v. (louter) het geschreven woord.
“Een rechterlijke beslissing die mede wordt genomen op de grondslag van een voorafgaande mondelinge behandeling (daaronder begrepen een comparitie van partijen of pleidooi in dagvaardingszaken), behoort, behoudens bijzondere omstandigheden, te worden gegeven door de rechter(s) ten overstaan van wie die mondelinge behandeling heeft plaatsgevonden, teneinde te waarborgen dat het verhandelde daadwerkelijk wordt meegewogen bij de totstandkoming van die beslissing.
Mondelinge interactie tussen partijen en de rechter ter zitting kan van wezenlijke invloed zijn op de oordeelsvorming van de rechter, en kan niet altijd volledig in een proces-verbaal worden weergegeven, nog daargelaten dat het opmaken van een proces-verbaal niet in alle gevallen wettelijk is voorgeschreven.”
Lees hier verder over de uitspraak
Coen de Koning studeerde rechten in Amsterdam aan de UVA en werd in 1994 beëdigd als advocaat. Hij heeft altijd aan de slachtofferkant gewerkt.
Coen probeert altijd buiten de rechter om tot een oplossing te komen, maar als dat niet lukt, dan schroomt hij niet om te procederen. Zo was hij als advocaat betrokken bij een tweetal baanbrekende arresten van de Hoge Raad (Slot/Manege Bergamo en Kooiker/Taxicentrale Nijverdal). Coen heeft veel ervaring met de Wet Deelgeschillenprocedure en is lid van de Denktank Overlijdensschade.
Geef een reactie