Leren van een dodelijk arbeidsongeval

Leren van fouten helpt om om vooruit te komen

In plaats van om te blijven zien in wrok en te blijven wijzen naar de verantwoordelijken, gaat Karien, daarbij gesteund door haar broer Patrick, in gesprek met Xycarb. Hun doel is dat er wordt geleerd van het ongeval. Anders is de dood van Toon helemaal zinloos geweest. Als er van zou kunnen worden geleerd, dan verzacht dat de pijn in ieder geval een beetje. Samen stellen ze een veiligheidsplan op en bespreken dat met de directie. Die blijkt daar voor open te staan en het Safety plan 2020 wordt geboren. Onderdeel daarvan is de veiligheidsdag, een werkdag waarop de productie wordt stilgelegd en met alle personeelsleden, van hoog tot laag, wordt gesproken over veiligheid. Juist door de productie stil te leggen wordt extra benadrukt hoe belangrijk veiligheid is.

Op 3 juni 2016 vindt de eerste Xycarb Veiligheidsdag plaats, inmiddels is besloten daar in ieder geval tot 2023 mee door te gaan. Xycarb wil tot de top 5 van de branche gaan behoren als het gaat om veiligheid. Dat is niet alleen maar altruisme. Een veilig bedrijf bespaart op kosten, want ongevallen kosten veel meer geld dan preventie. Ook willen werknemers veel liever werken voor een bedrijf dat zijn zaken op orde heeft en een veilige werkomgeving biedt. Xycarb krijgt door dat investeren in veiligheid alleen maar winnaars kent.

Landelijk gehoor

Het verhaal inspireert en ze krijgen steeds meer gehoor. Hun verhaal, waarin wrok en woede plaatsmaakte voor samenwerken en vertrouwen geven is dan ook zeer inspirerend.  Inmiddels hebben Karien en Patrick met diverse partijen gesproken die voor verandering zouden kunnen zorgen op landelijk niveau. Er zijn gesprekken geweest bij het ministerie van SZW, met diverse politici, de Arbeidsinspectie, het Verbond van Verzekeraars. Dat betekent niet dat het roer vanzelf omgaat, maar wel dat er zaadjes worden geplant voor verandering.

Karien heeft met haar dierbaren na de dood van Toon langzaamaan de draad weer opgepakt. Het is niet makkelijk geweest om weer vooruit te kijken, dat gaat ook niet van de ene op de andere dag. De missie om ervoor te zorgen dat wat Toon is overkomen niet ook anderen treft heeft zeker geholpen. Ze gunt anderen die ook iemand verliezen door een noodlottig ongeval dat ze ook weer de kracht en moed vinden het leven weer op te pakken. Maar nog liever ziet ze dat er geen noodlottige ongevallen meer plaats vinden.

Toon, de impact van een dodelijk arbeidsongeval

Karien en Patrick hebben over de bijzondere ervaringen na het overlijden van Toon een boek geschreven. Daarin geven ze een aantal voorbeelden van hoe het anders zou kunnen. Hoe raar het eigenlijk is dat na een ongeval mensen elkaar niet proberen te helpen, maar gelijk in de juridische schuttersputjes duiken. Omdat ze zich als partij zien, niet als mens. Omdat ze dat altijd doen, en niet meer nadenken over hoe het anders en beter kan.

Als advocaat die haar overlijdensschade heeft geregeld kreeg ik het boek een half jaar geleden van Karien en Patrick toegezonden. Ook voor mij was het leerzaam om te lezen hoe zaken die ik inmiddels als normaal ervaar, soms volkomen idioot zijn in de ogen van de mensen om wie het zou moeten draaien. Het is altijd goed om de spiegel voorgehouden te krijgen. Nog beter om er wat mee te doen in mijn eigen praktijk en in mijn rol als lid van de Denktank Overlijdensschade, en dat ben ik dan ook van plan.

Het boek raad ik u van harte aan. U kunt het o.a. bestellen via deze link. De opbrengst gaat naar een goed doel.

Coen de Koning