Een Australisch avontuur: a curious case of international law
Enkele jaren geleden bezocht ik in Sydney een advocaat met Nederlandse roots. Later dat jaar kwam hij naar Nederland en spraken we elkaar weer. Hij vertelde dat hij wellicht een beroep op mij wilde doen. Hij had een Australische cliënte die in Nederland een ongeval had gehad. De zaak liep voor een Australische rechtbank, maar omdat het ongeluk in Nederland had plaatsgevonden, was Nederlands recht van toepassing. En Australiërs kennen het Nederlandse recht uiteraard niet en hebben dan hulp nodig van Nederlandse deskundigen om ons recht uit te leggen.
Dat is iets wat vaker gebeurt: een rechter die buitenlands recht toe moet passen. Gebruikelijk worden dan een of meer deskundigen gevraagd om uitleg te geven over de juiste toepassing van dat recht. Zo ook hier: er was behoefte aan een deskundig oordeel over hoe het Nederlands schadevergoedingsrecht werkt. Het is niet de bedoeling dat je een partijdig oordeel geeft, maar een zo onafhankelijk mogelijk oordeel.
Een paar maanden later bereikte mij inderdaad het verzoek uit Australië om een expert-opinion uit te brengen. Nu werk ik altijd voor slachtoffers, dus ik heb wel een bepaalde kijk op ons recht, maar de grondslagen van ons recht zijn redelijk neutraal, al is de Nederlandse wetgeving en rechtspraktijk wel slachtoffervriendelijk.
Voor de verzekeraar werd een advies geschreven door een advocaat met wie ik regelmatig de degens kruis. We bleken het in grote lijnen eens te zijn. Daarmee werd nog eens geïllustreerd dat het recht zelf vooral objectief is. Het zijn de partijen die het recht kleur geven, wat ook erg leuk is, maar in deze zaak mochten we dat dus maar heel beperkt doen.
In mei van dit jaar werd ons gevraagd om zo mogelijk gezamenlijk antwoord te geven op een aantal resterende vragen. Na een video vergadering waarin we de vragen met elkaar doorliepen, zijn we daar wonderwel in geslaagd, er was slechts één antwoord waarover we echt van mening verschilden. Op donderdagavond (bijna vrijdagochtend in Australië) dienden we ons gezamenlijke advies in en diezelfde vrijdag werd de zaak geregeld aan de andere kant van de wereld.
Wat mij betreft erg leuk om eens samen op te trekken met een advocaat. Het komt niet elke dag voor dat je in een buitenlandse zaak mag adviseren en ook niet dat je dan min of meer samenwerkt met een advocaat die aan de ‘andere’ kant staat. Een mooie ervaring die is bekroond met een prachtig resultaat.
Coen de Koning studeerde rechten in Amsterdam aan de UVA en werd in 1994 beëdigd als advocaat. Hij heeft altijd aan de slachtofferkant gewerkt.
Coen probeert altijd buiten de rechter om tot een oplossing te komen, maar als dat niet lukt, dan schroomt hij niet om te procederen. Zo was hij als advocaat betrokken bij een tweetal baanbrekende arresten van de Hoge Raad (Slot/Manege Bergamo en Kooiker/Taxicentrale Nijverdal). Coen heeft veel ervaring met de Wet Deelgeschillenprocedure en is lid van de Denktank Overlijdensschade.